'sor, garip; kimin bu sokaklar, etraftaki dönme dolaplar? nerdeysen çık.' diyor Sakin. Aklıma en sevdiğim geliyor; tutuyorum elinden,koşuyoruz istiklalde. o yanımdayken zaman önemli değil, insanlar yok.sadece biziz. sadece el ele tutuştuğumuz için mutluyuz. çocuklar gibi. hiç bir dertleri yoktur ya hani, hangi oyunu oynayacakları dışında. biz hangi oyunu oynayacağımızı çok iyi biliyoruz. hayat bizim oyunumuz ve sen yanımdayken bu oyunu oynamak hiç de zor değil. akşam annem pencereden hava karadığı için eve çağırsa da, istemeye istemeye gitsem de mutluyum.niye?biliyorum çünkü; sen yarın yine sokakta beni bekliyor olacaksın. ve ertesi gün. ve diğer gün. ve öbür gün. ve her gün...
22 Mayıs 2009 Cuma
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 mikmik!:
Yorum Gönder